Via internet ben ik terecht gekomen bij een neurologisch expert. Hij voert momenteel alleen nog neurologische expertises uit en ontvangt dus geen patiënten meer, maar hij luistert zeer aandachtig naar wat ik hem te vertellen heb. Ik doe het hele verhaal, van het begin tot het einde. Hij raadt ons aan om de behandeling verder te zetten in Nederland, omdat ze daar meer ervaring hebben met dit soort gevallen. Zijn mening is heel belangrijk voor ons en we hakken de knoop door. De behandeling in Leuven wordt stop gezet, en de operatie wordt geannuleerd. Vlak daarna kregen we telefoon vanuit Leuven, en ze zijn het niet eens met de annulatie van de operatie. Toch gaan we hiermee door, in Heerlen hebben we nu eenmaal een beter gevoel. Het was niet gemakkelijk om een keuze te maken, want het gaat over de toekomst van ons kind, maar we hopen dat we de juiste gemaakt hebben.
Ondertussen weegt Noa-Lee 8.2 kg en is ze 65 groot. Ze is een zeer aangename baby, die veel speelt en lacht en ook al van haar rug op haar buik kan rollen, weliswaar alleen langs haar “goede” kant. Op dit moment ondervinden wij als ouders meer hinder aan haar letsel, dan Noa-Lee zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten